Passau

De weergoden zijn overuren aan her kloppen. Om 8 u prijkt ook in Slovenië alweer de zon aan een heldere hemel. Je voelt echter duidelijk het verschil in warmte. Waar het 24 u geleden nog aangenaam vlotjes 20 graden was, stijgt het kwik in Ptuj niet hoger dan 14 graden. Met ongeveer 400 km voor de boeg, vatten we omstreeks 9 u onze volgende etappe aan.
Slovenië is slechts een scheet groot maar als we halt houden bij een snelwegparkeerplaats net voor de Oostenrijkse grens, blijkt dat ze hier een soort van taxvrije sigaretten, parfum en sport outlet hebben. Ff shoppen en weer verder.
De bergen en de natuur in het zuivere Oostenrijkse landschap laten ons van elke meter genieten als we van de eene vallei naar de andere glijden. Talrijke korte en langere tunnels tonen steeds weer aan het einde van hun gangen andere landschappen. Soms zijn het de schilderachtige huisjes tegen een bergwand en dan weer hoge, kale spitsen die nooit doen vervelen. Als we ergens halfweg pauzeren, worden we getrakteerd op een schouwspel van zweefvliegers die door de thermiek steeds hoger cirkelen tegen een beboste bergflank.
Afgezien van enkele wegwerkzaamheden arriveren we vlotjes kort na de middag in hotel Weisser Hase in Passau. We bevinden ons kortbij het oude stadscentrum waar de Donau, de Inn en de Ilz samenvloeien. Opmerkelijk hoe de verschillende kleuren van de verschillende rivieren samenvloeien en als één stroom verder kabbelen.
Vandaag is zondag een Josdag. Ik kuier met een strakke pas  door de schilderachtige straten en overschouw de verschillende rivieren. Nadien plof ik me op een terras, bestel een grote pint bier met oor, rook een sigaret en lees mijn boek. Goddelijk. 
Met een stadsplannetje gewapend, doen mijn tevreden reisgezellen hetzelfde op hun eigen tempo.
Een gepast etentje aan de oever van de Donau met Schnitzel en Sauerkraut  zijn een mooie afsluiter van een andermaal geslaagde dag.